Hayat Hakkında Bir Monolog

Hayatın akışına kapıldığımızda kendimizi çok yenilmez sanıyoruz. Hayallerimiz önümüzde duruyormuş gibi hissediyoruz ve onlara ulaşabiliriz sanıyoruz. Sonra hayat bizi yada sevdiğimiz birini yatağa düşürdüğü zaman gerçekleri fark ediyoruz. Hayallerimizin peşinden koşarken akıp giden zamanı, erteleyip zaman ayıramadıklarımızı, zamanımız olacağına güvendiğimiz için ertelediğimiz ama yapamadığımız her şeyi fark ediyoruz ve bu da bizi yıkan şey oluyor.

Bazılarımız bu farkedişten sonra yıkılışını aşıyor ve ertelediklerinin bir kısmını yapabiliyor. 
Bazılarımız hayaline ulaşacağına inanıyor ve bunu başarıyor.
Bazılarımız ise yıkıldığı yerde kalıyor ve hayatını düzeltemiyor.

Kim olacağımızı biz seçiyoruz her zaman. Bu seçim de bize bağlı. Yanımızda güvendiğimiz insanlar da varsa ayağa kalkışımız muhteşem oluyor ve yaptığımız her şey buna değiyor.

Yorumlar